Klittenbos

Mijn haar - vroeger was het een drama. Nou ja niet echt, mijn moeder was super trots op mijn bruine haar en mooi slag. Ik ook, maar niet als het nog nat was, en doorgekamd moest worden… De klitten en knopen dreven ons beiden soms tot wanhoop en zeer dat het deed!!!

Toen ik later bij een drogist werkte, verkocht ik liters conditioner en anti-klitshampoo aan moeders en vrouwen die alles probeerden om dat proces makkelijker te laten verlopen. En als je krullen had dan was je helemaal in de aap gelogeerd.

 

En toch, toch knipte je je haar niet af. Toch doorstond je iedere keer weer die kwelling. Natuurlijk deed je dat, want als het uitgekamd was, en weer droog en in model zat… Dan dacht je er pas weer aan om het af te knippen bij de volgende wasbeurt 😊

 

Van de week voelde ik me ook in de war en vol met ‘klitten’. Niet op mijn hoofd - op de een of andere manier is het minder erg dan vroeger - maar de klitten en knopen zaten in mijn hoofd.

Dit overkomt me wel vaker, en dan is het niet echt blog-waardig. Maar nu, nu voelde ik me 3 dagen na een heerlijk zelf-zorg weekend. Ik kwam thuis met een leeg hoofd en een volle batterij. 

 

Ik was er gewoon ondersteboven van. Zo'n groot verschil: hoe dan? Waarom dan? En vooral: Wat dan nu? 

 

 

Het ‘hoe was wel te verklaren: Ik was mijn leven weer ingestapt, nadat ik 4 dagen in mijn uppie was geweest. Niet helemaal alleen, maar wel alleen verantwoordelijk voor mijzelf en ik hoefde met niemand echt rekening te houden.

Op maandag begon het gewone leven weer, met mensen die hun eigen sores hebben, die hun eigen verhalen hebben, de eigen emoties en hun eigen energie.

En na 3 dagen in het gewone leven zijn, leek ik dus weer terug bij af.

 

Tot ik me realiseerde dat die klitten en knopen niet meer zijn dan patronen, conditioneringen en coping mechanismes. Dat is wat ons leven en hoofd in de war gooit.!

 

Tijd en aandacht aan jezelf geven - zoals zo'n lekker weekendje me-time - zorgt ervoor dat je die patronen enz ontwart.

En als je ze maar vaak genoeg ziet en herkent, dan komt er een moment dat je er klaar mee bent: Een inzicht valt binnen, plopt op en ineens wéét je dat je anders kan kiezen. 

 

De klitten in mijn hoofd had ik al veel vaker gezien. Nu na dit heerlijke weekend lieten ze zich weer zien. Nu voor de laatste keer. Want in het weekend was ik ze ook al tegen gekomen: Het doorgaan met sommige dingen omdat ik een ander niet wilde teleurstellen. En dus stelde ik mezelf maar teleur, dat was makkelijker. Niet meer. Het was niet meer makkelijker. Het was nu makkelijker om door de zure appel heen te bijten en te zeggen dat ik ermee stop. En het mooie was: Ik had het geluk dat de groep vrouwen tegen wie ik dat zei, begrip toonde. Dat hoefde niet, maar het hielp wel! 

 

Even rust en ruimte in mijn hoofd tot het leven weer langs komt en een ander patroon laat zien… Want dan begint het hele feest weer opnieuw. Lang leve je bewustzijnsproces en persoonlijke ontwikkeling!

 

En als haartip van de dag; begin niet bovenaan met het kammen, maar bij de punten, met een heel grove kam, en dan steeds weer een stukje hoger. Dat vindt je haar veel fijner 😊

 

Groet, Xandra

 

 

Ps Loop je ergens tegen aan en krijg jij jouw klitten en knopen niet alleen weg? Neem dan contact met me op. Dan kijken we wat we samen voor elkaar kunnen krijgen. 

Reactie schrijven

Commentaren: 0